Naber ?

Naber ?
Naber olacam. Her sabah olduğu gibi. Standart. Yine gece uyumadım. Yatakta debelendim durdum. Düşünmek istemediğim her şey sıraya girdi. Ve ben yine gözümü kırpmadım lan. Ha kırptıysam bile hemen sabah oldu.
Her sabah yeni bir güne başlarken "Naber Lan Topik" diye soruyorum kendime. Aldığım cevapsa hiç değişmiyor işte. "Mutsuzum,uykum var,çok yorgunum,hiç halim yok,yataktan çıkmak istemiyorum,işe gitmek çalışmak hatta yaşamak bile istemiyorum lan."
Teletabi olasım geliyo bazen dostum. Sabah miss gibi bebek gülümsemesiyle uyanıyor adamlar. Yemyeşil güllük gülistanlık memleketleri var. Ne iş derdi ne dünya tasası oooh.. Memleketlerinde ne trafik var ne avm ne iş güç. İhtiyaçları yok adamların. Temiz hava bol gıda. Telefon yok arayan soran yok sorumluluk yok. Oooooh yay kendini çayırlara yat.
Hayat öyle olmalı işte. Hiç bir yük hissetmemeli. Yeni doğan gün bir umut,mutluluk vaadetmeli..
Ama yok.
Hadi tutmayın beni.